Dzisiejsza legenda jest rodem z Mrągowa, miasta w woj. warmińsko-mazurskim. Opowiada o dziewczynie , która urodziła się z płetwami przy rączkach. Jej rodzice długo oczekiwali dziecka i kiedy urodziła się taka córka, bali się , że źli ludzie okrzykną ją dziwolągiem . Postanowili więc trzymać ją w domu , bez żadnego kontaktu z rówieśnikami , chcąc w ten sposób chronić ją przed ludzkim śmiechem.. Na imię dali jej Dajna i bardzo ją kochali. Poza swą odmiennością , dziewczynce nic nie dolegało. Wyrosła na piękną pannę o niebiańskim wręcz głosie. Wieczorami , kiedy rodzice zmęczeni trudami dnia , siadali wreszcie w pokoju , Dajna śpiewała im piękne pieśni, które sama wymyślała. Była szczęśliwa , a jednocześnie bardzo samotna i pełna obaw przed ludzkimi drwinami.
Pewnego razu w tajemnicy przed rodzicami Dajna wymknęła się z domu nad jezioro. Chciała popływać , ale jej widok wzbudził wielką sensację , a dzieci zaczęły wytykać ją palcami. . Zawstydzona wskoczyła do jeziora i popłynęła ile miała sił w rękach i nogach. Wkrótce zniknęła wśród wodnego Tataraku i więcej nikt już ją nie widział. Zrozpaczeni rodzice każdego wieczoru siadali nad brzegiem jeziora w nadziei , że może gdy ją zobaczą , to ona wróci do nich . Nigdy jednak to się nie stało , tylko wraz z nastaniem nocy po tafli wody niosły się smutne pieśni Dajny.
Mijały lata , aż pewnego roku w Mrągowie i okolicy nastał czas wielkiej suszy. Ziemia na polach pękała , wysuszona palącym słońcem , wody w studniach i w jeziorze zaczęło brakować . Kiedy ludzie zaczęli umierać , Dajna postanowiła coś zrobić. Nocami zaczęła drążyć tunel u podnóża niewielkiego wzniesienia , licząc na to , że może natrafi na jakąś podziemną żyłę wodną. I pewnego dnia tak się stało . Z głębi ziemi wytrysnęło małe źródełko . Szczęśliwa Dajna zaczęła śpiewać , przyzywając w to miejsce ludzi. Ta woda ocaliła wszystkim życie i wtedy dopiero zrozumiano jak wielką krzywdę wyrządzono Dajnie , a ona pomimo to odpłaciła wszystkim za zło dobrem
Z wdzięczności za pomoc , rzeczkę łączącą Jezioro Czos z Czarnym , nazwano Dajną . Odtąd czasami wieczorami po jej wodach unosił się piękny śpiew Dajny , a jej Źródełko otrzymało nazwę Źródełka Życia . Według legendy , czerpana z niego woda przed wschodem słońca miała mieć właściwości zapewniające zdrowie , a kobietom urodę.