W woj. łódzkim, powiecie wieluńskim i gminie Pątnów znajduje się wieś Bieniec , z którą związana jest legenda o Wąwozie Królowej Bony .
Działo się to w czasach , gdy w Polsce władał Król Zygmunt Stary, a jego żoną była Bona Sforza.
Królowa często podróżowała po ziemiach królestwa , aż pewnego wiosennego dnia zawitała na Ziemię Wieluńską .
W czasie drogi orszak królewski pobłądził i znalazł się w nieznanym nikomu wąwozie. W tej głuszy konie zaczęły strzyc uszami , aż tu nagle z okolicznych krzaków wyszedł ogromny , szary wilk . Konie spłoszyły się i poniosły , a królewska kareta przewróciła się , zahaczając o wystający korzeń.
Wokół rozsypały się kufry i skrzynie , ale na szczęście Królowej Bonie nic się nie stało.
Służba pozbierała leżące na ziemi bagaże , nikt jednak nie zauważył małej szkatułki , która potoczyła się pod zarośla , rozpadając się na kawałki.
Wysypały się z niej jakieś nasiona , które Bona wiozła ze sobą.
Minęło kilka lat nim Królowa ponownie znalazła się na Ziemi Wieluńskiej i to właśnie w tym pamiętnym parowie.
Rozglądając się dookoła wprost nie posiadała się ze zdziwienia i zachwytu. Wszystkie drzewa i krzewy , będące w zasięgu jej wzroku , porastał wszechobecny bluszcz.
Bona przypomniała sobie , że to właśnie tu zaginęły nasiona , które wiozła ze sobą w czasie owej pamiętnej podróży.
Miejsce to odtąd nazywano Wąwozem Królowej Bony , który dzisiaj dziki i zarośnięty , to jednak zachwycający zielenią panoszącego się tu bluszczu.
Opinie współczesnych o królowej były podzielone.
Jedni zwracali uwagę na jej zasługi , drudzy zarzucali jej chciwość,przekupstwo, a nawet trucicielstwo.
Żona miłościwie panującego Zygmunta Starego podejrzana była o zatrucie książąt mazowieckich – Stanisław i Janusza , jak i jej osobę łączono ze śmierciąswojej synowej – Barbary Radziwiłłównej .
Z drugiej strony Bona Sforza znana była jako mecenas kulturalny młodzieży polskiej , której umożliwiała wyjazdy na studia zagraniczne.
Również to dzięki niej na polskie stoły trafiło wiele nieznanych wcześniej warzyw , takich jak : pomidory , kalafior , karczochy , fasola szparagowa , brokuły , czy sałata lub szpinak.
Bona w swoich ogrodach hodowała zarówno lecznicze zioła i przyprawy , jak i ozdobne winorośle i różnego rodzaju pnącza , po rośliny o właściwościach trujących , takich jak tojad.